Юрій Шип

Снайперка

Усмішка

Чорнобривка гарна
На Миколу зиркла.
І, неначе сарна,
У воротах зникла.
— Що за чарівниця? —
В друга він питає. —
Де працює, Грицю,
Хист до чого має?
— Снайперка! — такої
Бог дає не часто.
— З нарізної зброї
Б’є вона прекрасно?!
— Ні, вона не носить
Кріса за плечима...
Їй для цього досить
Блиснути очима.